پيام
+
شهيدان
نه در آسمان ها
که در همين خيابان هاي گرفتار
همچون عابراني نوراني
هر روز
از کنار ما مي گذرند
و صداي خدا را نمي شنويم :
« و لا تَحسبنّ الذين قُتلوا في سبيل الله أمواتاً... » .
ما ، امّا
با عينک هاي دودي
و غفلت هاي عمودي
شب هاي جمعه
به قبرستان ها مي رويم
و شهيدان
براي ما فاتحه مي خوانند !
و ما
دوباره بر مي گرديم
به حُجره و بازار
آرزوهايمان را مي شماريم
و ريشخند دنيا !
* هاتف *
92/7/12
سفينة الزهراء
با منطق عينک هاي دودي
روشن نمي شويم که :
*« عند ربّهم يرزقون »* يعني چه ؟!
و روزها و هنوزها مي گذرد
و ما همچنان
دست هامان خالي است !
سفينة الزهراء
رضا اسماعيلي
پيام رهايي
:'(