پيام

دل ما به درگه تو به اميدها نشسته . تو نه آن شهي که هرگز نکند نظر گدا را ... به جز از نگاه رويت به چه کار آيدم چشم؟. تو بگو که از که پرسم که نظر کنم کجا را؟ ... نه به ما رخي نمايي، نه بگويي‌ام کجايي . چه کنم به دل نگيري تو گناه ما، نگارا؟ ... تو اگر ز قلب سنگم دلِ بس شکسته داري. بنگر کنون به اشکم که شکسته سنگ خارا

به خلاف روسياهي شده مبتلايت اين دل. چه کنند روسياهان دلِ تنگِ مبتلا را..... تو بيا که در دو عالم به خدا کسي نداند. که کجا و کي مروّت، که کجا و کي مدارا.... سحرم به گوش آمد: که اگر چه بي نشان است. تو ولي بگرد با اشک، شب جمعه کربلا.....