نور اهلبیت *علیهم السلام

پاسخ به سوالات سیّد بحر العلوم قدس سره در سرداب مطهر

متقی زکیّ، سید مرتضی نجفی ( داماد خواهرِ سید بحر العلوم) که همواره در سفر و حضر با سیّد همراه بود و به ایشان خدمت می نمود، می فرماید: در سفر زیارتی سامرا با سید بحر العلوم همراه بودم. علّامه شبها در اتاقی تنها می خوابید و من در اتاقی که متصل به اتاق ایشان بود می خوابیدم و کاملا مواظب بودم که به آن جناب خدمت کنم.

شبها مردم نزد آن بزرگوار جمع می شدند تا پاسی از شب می گذشت و سپس به منزل های خود می رفتند. شبی از شبها مردم نزد او جمع شده بودند، امام دیدم که گویا او حضور مردم را نمی پسندد و دوست دارد تنها باشد. با هر کسی که سخن می گفت، معلوم بود که عجله دارد. کم کم همه ی مردم رفتند و فقط من نزد او باقی ماندم. به من نیز امر فرمود به اتاق خودم رفتم و درباره حالت علامه اندیشه می کردم و خواب از چشمم رفته بود.

مدتی صبر کردم، آنگاه مخفیانه آمدم تا از حال علامه جویا شوم ام درِ اتاقش بسته بود. از شکاف در نگاه کردم چراغ روشن بود ولی کسی در اتاق نبود. داخل اتاق شدم و از وضع آن دانستم که سید امشب نخوابیده است. بنابر این مخفیانه با پای برهنه در جستجوی سید به راه افتادم.

 ابتدا به صحن شریف عسکریّین علیهما السلام رفتم، درهای حرم بسته بود. در اطراف حرم تفحص کردم و او را نیافتم؛ پس از آن داخل صحن سرداب مقدس شدم و دیدم درها باز است. آهسته از پله های سرداب پایین رفتم و مواظب بودم که هیچ صدایی ایجاد نکنم. از گوشه سرداب صدای نجوا به گوش می رسید و گویا دو نفر با هم سخن می گفتند، اما من کلمات را تشخیص نمی دادم. فقط سه چهار پله باقی مانده بود و من با نهایت آهستگی پایین می رفتم.

ناگاه صدای علّامه بلند شد که از داخل سرداب می فرمود: (( سید مرتضی! چه می کنی و چرا از اتاقت بیرون آمده ای؟! )) من در جای خود میخکوب شدم و نمی دانستم چه کنم! تصمیم گرفتم تا مرا ندیده است برگردم، اما با خود گفتم: (( او تو را بدون دیدن شناخته است! چطور می خواهی آمدنت را از او پنهان کنی؟! )) لذا در حالی که عذر خواهی می کردم از پلّه ها پایین رفتم تا به جایی رسیدم که گوشه سرداب کاملا مشاهده می شد، اما دیدم علامه تنهاست و رو به قبله ایستاده است و شخص دیگری در آنجا نیست! و فهمیدم که او با حضرت بقیة الله الاعظم ( ارواحنا فداه) سخن می گفته است. (1)

(1) النجم الثاقب ص616 – برکات حضرت ولی عصر علیه السلام ص42 – العبقری الحسان ج 2 ص122.

کلمات کلیدی : عنایات امام زمان(عج)به علما و طلاب