نور اهلبیت *علیهم السلام

فراگیرى دعاى فاطمه

امام سجاد(ع) مـى فرماید: در روز عاشـورا، پدرم مرا در حالـى که خـون از بدنـش مى جـوشید،

به سینه چسبانید و فرمود: پسرم! دعایى را که مادرم فاطمه زهرا به مـن آمـوخته است

و او خـود از رسـول خـدا فـرا گرفته و پیامبـر آن را از جبـرئیل فـرا گـرفته

که به هنگام گرفتارى و نیاز شـدیـد و مشکلـى که براى وى پیـش مـى آمـد بخواند، از من فرا گیر و بخوان:

"بحق یـس و القرآن الحکیـم و بحق طه و القـرآن العظیـم 

یا مـن یقدر على حوائج السائلیـن،

یا مـن یعلـم ما فى الضمیر،

یا منفس عن المکروبین یا مفرج عن المغمـومیـن،

یا راحم الشیخ الکبیر،

یا رازق الطفل الصغیر،

یا مـن لا یحتاج الى التفسیر صلى على محمد و آل محمد." (1)

شفاعت فاطمه برآورده مى شود
 

امام سجاد(ع) مـى فرماید: آن گاه که قیامت فرا رسـد ، منادى ، ندا دهد : در ایـن روز، ترس و اندوهى به خـود راه ندهید.

هنگامـى که چنین اعلام شـود، تمام مردم سرها را بلند مـى کننـد و از ایـن عفـو عمومى خـوشحال مى شوند

و وقتى گفته شـود: کسانى که به آیات ما ایمان آوردنـد و مسلمـان شـدنـد،(2)

به جز مسلمـانـانـى که دوستـدار اهل بیت هستند، همگـى سـرها را بزیر اندازنـد.

آن گاه اعلام مى شـود: ایـن است فاطمه دخت محمد.

او و همراهانـش به سـوى بهشت مى روند:

سپـس خداوند فرشته ای خدمت وى مى فرستـد و مـى گـوید:

حاجتت را از مـن بخواه!

فاطمه(س) عرضه مى دارد:  

پروردگارا، حاجت مـن آن است که مرا و کسانـى که فرزندان مرا یارى کردنـد، مـورد عفو قرار دهى.(3)

 

1- بحار، ج 92، ص 196.
2ـ زخرف، 69.
3ـ عوالـم العلـوم، 1780/2/11 ـ 1779.

کلمات کلیدی :