نور اهلبیت *علیهم السلام

زندگی به هر قیمت

شبث بن ربعی

او یک سال قبل از بعثت متولد شد
مدتی اذان گوی سجاح ( زنی که همسر مسیلمه کذاب شد و ادعای پیامبری داشت ) بود.
با حمله مسلمانان به مسیلمه از او جدا شد و ابراز اسلام کرده و در کوفه ساکن گردید.
در قیام مسلمانان علیه عثمان شرکت کرد اما با روی کار آمدن امیرمومنان علیه السلام جزء خوارج گردید و در جنگ نهروان علیه حضرت شرکت کرد قبل از جنگ از خوارج جدا گردید.
در دوره معاویه از اشراف کوفه بود.
در نامه نگاری به سیدالشهداء او هم به همراه حجار بن ابجر و عزرة بن قیس و محمد بن عمر تمیمی نامه ای به حضرت نوشته و ایشان را دعوت نمودند.
اما سرانجام با آمدن ابن زیاد به کوفه به فرماندهی 1000 نفر به جنگ ابی عبدالله رفت.
در روز عاشورا فرمانده ی پیاده نظام عمر بن سعد بود.

بعد از شهادت امام در ابتدا به توابین متمایل گردید بعدها در جبهه مخالف توابین و بعد از جنگ با مختار در صف یاران مصعب بن زبیر کشته شد.

حبیب بن مُظاهر اسدی

این یار کهنسال امام حسین علیه السلام از یاران امیرمومنان و از حاملان علم آن امام شهید بود.
او جریان شهادت خود را از امیرمومنان شنیده بود و منتطر آن روز بود.
« فضیل بن زبیر می گوید: حبیب بن مُظاهر و میثم تمار به هم رسیدند. حبیب به میثم گفت: پیرمردی را می بینم که به جرم دوستی اهل بیت به دار آویخته شده و سرانجام شکم او را پاره خواهند کرد.
میثم تمار نیز گفت : من نیز مردی سرخ فام را که دارای گیسوانی آویخته است، می شناسم که برای یاری فرزند رسول خدا از کوفه خارج شده و در راه او کشته می شود و سر او در کوچه های کوفه گردانده می شود. »
رجال کشی ص 78 و 79 و...

فعالیت های او قبل از عاشورا

1-ایجاد نامه نگاری بین شیعیان کوفه برای دعوت حضرت ابی عبدالله
2- استقبال از حضرت مسلم و هم کاری گسترده با او برای بیعت گیری از علاقمندان در کوفه
3- تلاش برای شناسائی و ترغیب شیعیان برای حرکت به سوی کربلا بعد از شهادت مسلم
4- ورود به کربلا در آخرین لحظات قبل از کامل شدن محاصره در روز ششم
5- تلاش برای جمع آوری نیرو از عشائر بنی اسد (80 نفر ) در اطراف کربلا
6- فرماندهی جناح چپ لشگر امام

حبیب شب عاشورا مزاح می کرد. یزید بن حصین الهمدانی که بزرگ قراء کوفه بود به او گفت: برادر من این ساعت ساعت خنده نیست.
حبیب پاسخ داد: چه وقتی بهتر از الآن برای شادمانی سراغ دارید؟ به خدا چیزی با ملاقات حورالعین فاصله نداریم مگر حمله ی این قوم با شمشیرهایشان.
او بعد از نبردی دلیرانه در روز عاشورا به شهادت می سد. سر شریف او را از تن جدا کرده و به گردن اسب خود می آویزند.

« چون حبیب کشته شد حسین علیه السلام در هم شکسته شد و فرمود : خودم و یاران و اصحابم را به حساب خدا می گذارم »
طبری، تاریخ الامم ج 5/ 440

کلمات کلیدی : شبث بن ربعی حبیب بن مُظاهر اسدی کربلا امام حسین علیه السلام شهید