شوق وصال
نوشته شده به وسیله ی نور الزهراء در تاریخ 95/6/27:: 6:43 عصر
آمد آن ماه که خوانند مه انجمنش
جلوه گر نور خدا از رخ پرتو فکنش
آیت صولت و مردانگى و شرم و وقار
روشن از چهره تابنده و وجه حسنش
ز جوانمردى و سقائى و پرچمدارى
جامه اى دوخته خیاط ازل بر بدنش
آنکه آثار حیا جلوه گر از هر نگهش
وانکه الفاظ ادب تعبیه در هر سخنش
میوه باغ ولایت به سخن لب چو گشود
هم فلک گشت که تا بوسه زند بر دهنش
کوکب صبح جوانیش نتابیده هنوز
که شد از خار اجل چاک چو گل پیرهنش
آنچنان تاخت به میدان شهادت که فلک
آفرین گفت بر آن بازوى لشکر شکنش
همچو پروانه دلباخته از شوق وصال
آنچنان سوخت که شد بى خبر از خویشتنش
خواست دستش که رسد زود بدامان وصال
شد جدا زودتر از سایر اعضا ز تنش
کوته از دامنت اى شاه مکن دست (رسا)
از کرم پاک کن از چهره غبار محنش
دکتر قاسم رسا
کلمات کلیدی :
