نور اهلبیت *علیهم السلام

مظلومتر از تمام عالم مولاست                              

در مدت عمر چون خدایش تنهاست

جان داد وصیّ و خلف پیغمبر                                

جان دادن او به سجده گاهش زیباست

در شهر ندادند سلامش پاسخ                             

از بس که علی غریب با انسانهاست

از اول خلقت چو علی مرد نبود                              

مردانگی از تمام عمرش پیداست

با آنهمه دارایی و مردانگیش                                 

قوتش به خدا نان جویی در دنیاست

نشناخت کسی حق علی در همه عمر                   

در مسجد کوفه ناله اش یا زهراست

ای پست ترین مردم ابن ملجم                               

شمشیر زدی به آنکه او بی همتاست

می گفت به قاتلم ترحّم بکنید                                

در آخر عمر چون همیشه آقاست

هر کس که به عمر با علی مانوس است                  

در عالم حشر با علی در یکجاست

کلمات کلیدی : مسجد کوفه - شعر

مسجد کوفه ببین عزم سفر کرد على
با دلى خون ز تو هم قطع نظر کرد على

 
مسجد کوفه مگر مسجدالاقصایى تو
که ز محراب تو تا عرش سفر کرد على

رفت آن شب که به مهمانى امّ کلثوم
دخترش را ز غمى سخت خبر کرد على

خبر از کشتن خود داد به تکبیر و فسوس
هر زمان جانب افلاک نظر کرد على

کس چو او روزه یک ساعته هرگز نگرفت
چون که افطار به هنگام سفر کرد على

گرچه جانش سفر تیر بلا بود، آخر
پیش شمشیر ستم فرق سپر کرد على

ریخت بر دامن محراب ز فرق سر او
آنچه اندوخته از خون جگر کرد على

گرچه در هر نفسى بود على را معراج
غوطه در خون زد و معراج دگر کرد على

کلمات کلیدی : مسجد کوفه - شعر