نوشته شده به وسیله ی نور الزهراء در تاریخ 90/7/5:: 5:57 صبح
الهی منجی انسان کی آید
شراب هستی انسان کی آید
که تنها من نیم آدم سراید
قرار و صبر و آرامم کی آید
صمیمانه حقیقت را بگویم
امید غربت شامم کی آید ؟
نوشته شده به وسیله ی نور الزهراء در تاریخ 90/7/4:: 9:40 صبح
الا که راز خدایی ، خدا کند که بیایی
تو نور غیب نمایی ، خدا کند که بیایی
شب فراق تو جانا ! خدا کند که سرآید
سرآید و تو بیایی ، خدا کند که بیایی
دمی که بی تو برآید ، خدا کند که نباشد
الا که هستی مایی ، خدا کند که بیایی
تو از خداست وجودت ثبات دهر ز جودت
رجایی و همه جایی ، خدا کند که بیایی
به گفتگوی تو دنیا ، به جستجوی تو دلها
تو روح صلح و صفایی ، خدا کند که بیایی
به هر دعا که توانم ، تو را همیشه بخوانم
الا که روح دعایی ، خدا کند که بیایی
نظام نظم جهانی ، امام عصر و زمانی
یگانه راهنمایی ، خدا کند که بیایی
فسرده عارض گلها ، فتاده عقده به دلها
تو دست عقده گشایی ، خدا کند که بیایی
دل مدینه شکسته ، حرم به راه نشسته
تو مروه ای تو صفایی ، خدا کند که بیایی
تو احترام حریمی ، تو افتخار حطیمی
تو یادگار منایی ، خدا کند که بیایی
تو مشعری عرفاتی ، تو زمزمی تو فراتی
تو رمز آب بقایی ، خدا کند که بیایی
هنوز جسم شهیدان فتاده است به میدان
تو وارث شهدایی ، خدا کند که بیایی
بیا و پرده برافکن ، به ظلم شعله درافکن
که نور عدل خدایی ، خدا کند که بیایی
الا که جان جهانی ، جهان جان و نهانی
نهان ز دیده مایی ، خدا کند که بیایی
به سینه ها تو سروری ، به دیده ها همه نوری
به دردها تو دوایی ، خدا کند که بیایی
اسیر بند جفا را ، دچار رنج و بلا را
به دست توست رهایی ، خدا کند که بیایی
تو بگذر از سفر خود ، ببین به پشت سر خود
چه محشری ! چه بلایی ! ، خدا کند که بیایی
قسم به عصمت زهرا ، بیا ز غیبت کبری
دگر بس است جدایی ، خدا کند که بیایی
« موید » است و دعایت ، اگر قبول خدایت
فتد دعای گدایی ، خدا کند که بیایی
نوشته شده به وسیله ی نور الزهراء در تاریخ 90/7/4:: 9:36 صبح
در مسجد کوفه ناله اش یا زهراست
مظلومتر از تمام عالم مولاست
در مدت عمر چون خدایش تنهاست
جان داد وصیّ و خلف پیغمبر
جان دادن او به سجده گاهش زیباست
در شهر ندادند سلامش پاسخ
از بس که علی غریب با انسانهاست
از اول خلقت چو علی مرد نبود
مردانگی از تمام عمرش پیداست
با آنهمه دارایی و مردانگیش
قوتش به خدا نان جویی در دنیاست
نشناخت کسی حق علی در همه عمر
در مسجد کوفه ناله اش یا زهراست
ای پست ترین مردم ابن ملجم
شمشیر زدی به آنکه او بی همتاست
می گفت به قاتلم ترحّم بکنید
در آخر عمر چون همیشه آقاست
هر کس که به عمر با علی مانوس است
در عالم حشر با علی در یکجاست
نوشته شده به وسیله ی نور الزهراء در تاریخ 90/7/4:: 9:35 صبح
مسجد کوفه ببین عزم سفر کرد على
با دلى خون ز تو هم قطع نظر کرد على
مسجد کوفه مگر مسجدالاقصایى تو
که ز محراب تو تا عرش سفر کرد على
رفت آن شب که به مهمانى امّ کلثوم
دخترش را ز غمى سخت خبر کرد على
خبر از کشتن خود داد به تکبیر و فسوس
هر زمان جانب افلاک نظر کرد على
کس چو او روزه یک ساعته هرگز نگرفت
چون که افطار به هنگام سفر کرد على
گرچه جانش سفر تیر بلا بود، آخر
پیش شمشیر ستم فرق سپر کرد على
ریخت بر دامن محراب ز فرق سر او
آنچه اندوخته از خون جگر کرد على
گرچه در هر نفسى بود على را معراج
غوطه در خون زد و معراج دگر کرد على
نوشته شده به وسیله ی نور الزهراء در تاریخ 90/7/4:: 9:26 صبح
گل نرگس! بیا
بیا ببین که حال ما چگونه احوالیست
زمین و دین و زمان در نبودنت چگونه جنجالیست
بیا بیا گل نرگس به خواب من تو بیا
اگر برای عدل نیایی به جشن نیمه شعبان تو بیا
بیا بیا گل نرگس به جمکران تو بیا
اگر برای غزه نیایی به اشک کودکان یتیم تو بیا
بیا بیا گل نرگس به درس و مشق کتاب
اگر به جهل جهان نه، به حلم عالمان تو بیا
بیا بیا گل نرگس به شعر من تو بیا
اگر برای صلح جهان نه به شعر انتظار ما تو بیا
بیا بیا گل نرگس که آمدن عشق است
چه در کلام، چه در یاد، چه در شعر، فقط تو بیا.
