نور اهلبیت *علیهم السلام

تا جمعه ی ظهور

شب های دراز بی عبادت چه کنم

طبعم به گناه کرده عادت چه کنم

گویند کریم است و گنه می بخشد

گیرم که ببخشد ز خجالت چه کنم...

 

اللهم عجل لولیک الفرج 

کلمات کلیدی :

 

تصمیم گیرنده نهایی در اسراییل ؟

نشریه آمریکایی «دیلی بیست»،‌ مطلبی را منتشر کرده که در آن به بررسی ساختار تصمیم‌گیری‌های استراتژیک در رژیم صهیونیستی پرداخته است. این مطلب نشان می‌دهد نتانیاهو برای تصمیم حمله به ایران، حتی در درون نیز کار چندان آسانی را پیش روی ندارد.

در روزها و هفته‌های اخیر، برخی مقامات رژیم صهیونیستی، به ویژه «بنیامین نتانیاهو»، نخست وزیر و «ایهود باراک»، وزیر دفاع این رژیم، از تصمیم برای حمله به ایران سخن گفته‌اند. در عین حال، برخی دیگر، از جمله «شیمون پرز»، رئیس این رژیم، دیدگاه‌های گوناگونی داشته‌اند؛ اما واقعاً تصمیم گیرنده نهایی کیست؟

به گزارش «تابناک»، هرچند در بحث حمله احتمالی به ایران، میدان‌داری با نتانیاهو بوده، ماجرا به این سادگی‌ها نیست، چرا که نخست، وی باید اعضای «کابینه امنیتی» این رژیم را نسبت به انجام چنین کاری قانع کند.

در همین رابطه، نشریه آمریکایی «دیلی بیست» مطلبی را منتشر کرده که در آن به بررسی ساختار تصمیم‌گیری‌های استراتژیک در رژیم صهیونیستی پرداخته است. این مطلب نشان می‌دهد، نتانیاهو برای تصمیم حمله به ایران، حتی در درون نیز کار چندان آسانی را پیش روی ندارد.

بر پایه این مطلب، «کابینه امنیتی» که یک ساختار غیررسمی در رژیم صهیونیستی است، از هشت وزیر بلندمرتبه دولت تشکیل شده که نتانیاهو نیز یکی از آن‌هاست. ترکیب اعضای آن، بازتاب دهنده ترکیب اکثریت «کنست» (پارلمان رژیم صهیونیستی) است؛ این کابینه در خود این رژیم به «هشت گانه» معروف است.

دلیل تشکیل این هشتگانه، در حقیقت به ضعف‌های نهادی و ساختاری رژیم صهیونیستی بازمی‌گردد. به گفته «چاک فریلیچ»، یکی از مشاوران پیشین امنیت ملی رژیم صهیونیستی، «تصمیمی مانند این (حمله به ایران)، به ندرت در میان اعضای کابینه مطرح می‌شود، زیرا کابینه، یک مجمع بزرگ است و هیچ گاه نمی‌توانید عقیده سی نفر را در امری با هم یکسان کنید...؛ افزون بر این، اسرائیل مشکل بزرگی با افشای اسرار دارد. به همین دلیل است که تصمیم‌های راهبردی در هشتگانه یا حتی جمع‌های کوچکتر گرفته می‌شود».

این در حالی است که بنا بر قانون، تصمیمات مهم امنیتی، مانند امضای توافقنامه‌های صلح و یا دستور حمله هوایی، باید رأی اکثریت کابینه و یا اکثریت اعضای «کمیته امنیت ملی» (شامل نیمی از اعضای کابینه) را به دست آورد؛ اما در عمل، به دلیل اختلافات آرای موجود، در روندی غیرقانونی و غیر رسمی، این تصمیمات در هشتگانه گرفته می‌شود.

اما مشکل نتانیاهو به همین جا پایان نمی‌یابد، زیرا اکنون در خود هشتگانه هم اتفاق نظری درباره حمله به ایران نیست.

اعضای کنونی هشتگانه، افزون بر نتانیاهو عبارتند از:

 «الی ییشای»، رهبر حزب افراطی «شاس» و وزیر امور داخله؛ «ایهود باراک»، نخست وزیر پیشین در حزب کارگر و وزیر کنونی دفاں «دان مریدور»، معاون نخست وزیر و عضو حزب «لیکود»؛ «موشه یالون»، رئیس پیشین ستاد مشترک ارتش و وزیر کنونی امور استراتژیک؛ «بنی بگین»، از وزرای کابینه؛ «یووال استینیتز»، وزیر امور مالی؛ و «آویگدور لیبرمن»، وزیر امور خارجه و رهبر حزب «اسرائیل بیت نو».

«کابینه امنیتی» که یک ساختار غیررسمی در رژیم صهیونیستی است، از هشت وزیر بلندمرتبه دولت تشکیل شده که نتانیاهو نیز یکی از آن‌هاست. ترکیب اعضای آن، بازتاب دهنده ترکیب اکثریت «کنست» (پارلمان رژیم صهیونیستی) است؛ این کابینه در خود این رژیم به «هشت گانه» معروف است.

در میان این گروه، لیبرمن طی هفته‌های اخیر، لزوم احتیاط در حمله به ایران را مطرح کرده بود؛ هرچند اکنون «هاآرتص» بر این باور است، وی نظرش را تغییر داده، در عین حال، به گزارش همین روزنامه، ییشای تاکنون در این باره تصمیمی نگرفته است. در واقع تاکنون تنها نتانیاهو و باراک بوده‌اند که به طور جدی از حمله به ایران حمایت کرده‌اند.

از سوی دیگر، بنا بر گزارش‌های مطبوعات رژیم صهیونیستی، «مریدور» و «یالون» نظر مساعدی درباره حمله به ایران ندارند و در سخنرانی‌های خود، هیچ گونه نظر مثبتی نسبت به این امر ابراز نداشته‌اند.

 اما عامل محدودکننده دیگری نیز هست که نتانیاهو را مشکل‌دار می‌کند و آن، نظر سران نظامی و امنیتی این رژیم است. هرچند این افراد، مستقیم در تصمیم‌گیری دخالت ندارند، از نفوذ چشمگیری در ساختارهای تصمیم‌گیری برخوردارند.

یکی از این افراد، ژنرال «بنی گانتز»، رئیس ستاد مشترک ارتش است. هرچند وی یک بار از «حق» اسرائیل برای حمله به ایران سخن گفته، برخی تحلیلگران اسرائیلی بر این باورند، او در عمل، حامی حمله به ایران نیست.

اما مهمترین صدای مخالف در این رژیم، «میر داگان»، رئیس پیشین موساد است. مخالفت جدی او با حمله به ایران در دو روز گذشته، سرخط اخبار رسانه‌های غربی و اسرائیلی را از آن خود کرده است.

«تامیر پاردو»، رئیس کنونی موساد نیز از جمله دیگر مخالفان حمله به ایران است. او چند ماه پیش در یک سخنرانی در پارلمان گفته بود: حتی اگر ایران سلاح هسته‌ای نیز به دست آورد، این امر «تهدید وجودی» علیه اسرائیل نیست.

به این ترتیب، دیده می‌شود مشکل نتانیاهو نه تنها از جنبه مخالفت‌های خارجی، بلکه همچنین به سبب وجود مخالفان در داخل رژیم صهیونیستی است و همین باعث شده تحلیلگر «دیلی بیست» نتیجه بگیرد که ممکن است، همه سخنان سران این رژیم، هدفی بیش از اعمال فشار بر ایران برای واداشتن آن به رسیدن به توافق نباشد.

منبع:تابناک

کلمات کلیدی :

1. محبت با زبان دل:
ولاى به اهل‌بیت علیهم‌السلام باید همواره مد نظر باشد و با اخلاص کامل به ساحت مقدس آنان عرض ادب کرده و کارى کنید که رضایت آن‌ها در آن‌کار باشد و با زبان و عمل خود محبت خویش را به آنان ابراز کرده و در مقابل شبهات بایستید و از مظلومیت آنان دفاع کرده و حامى واقعى مذهب باشید.

2. توسل، سفینه نجات:
بهترین وسیله، توسل است؛ توسل به اهل‌بیت علیهم‌السلام «سفینه نجات» مى‌باشد و اگر آنها نظرى کنند و بخواهند، خداوند متعال توفیق خواهد داد تا با معرفت، از این دنیا برویم و براى آخرت خود چیزى ذخیره کنیم.

3. حفظ مقام و منزلت اهل‌بیت علیهم‌السلام:
حفظ مقام و کرامت اهل بیت علیهم‌السلام از اهم واجبات است و هر کس سهل‌انگارى کند مسئول است و فرداى قیامت باید جوابگو باشد.

4. انتخاب بهترین القاب براى اهل‌بیت علیهم‌السلام:
نام اهل‌بیت علیهم‌السلام را با تواضع و فروتنى کامل و با بهترین الفاظ و القاب به کار ببرید و با عرض ادب و اخلاص، ارادت خود را به آن خاندان ابراز بدارید و در مقابل آن بزرگواران خود را هیچ حساب کنید و درصدد باشید که همواره از مقام شامخ اهل‌بیت علیهم‌السلام دفاع کنید و به مردم یاد دهید که شأن و منزلت اهل‌بیت علیهم‌السلام به حدى است که رضاى خدا تحقق نمى‌یابد مگر به رضایت آنان.

5. حفظ شئون مجلس اهل‌بیت علیهم‌السلام:
در مجلس اهل‌بیت علیهم‌السلام باید طورى حاضر شد که احساس نشود جلسه استراحت است؛ مجلس اهل‌بیت علیهم‌السلام حفظ شعائر است، لذا بر هر کسى لازم است به هر نحو ممکن در آن شرکت کند.
مجلس روضه، مجلس احترام به آن خاندان و ذکر فضایل و مناقب آن بزرگواران است.

6. زیارت مثل عوام:
مثل عوام زیارت مى‌کنم: این عمل ضمن آن‌که تسکین قلبى براى خودم است، مى‌خواهم به مردم نشان دهم که چگونه در مقابل این بزرگواران ارادت خود را نشان دهند و به حرف‌هایى که ممکن است بعضى‌ها بزنند، توجه نکنند.
ما باید تا مى‌توانیم ارادت خودمان را به اهل بیت‌ علیهم‌السلام نشان دهیم و براى قضاى حاجات از آنان کمک بگیریم، زیرا که آنها سفینه نجات هستند.

7. مقام و منزلت منبر:
مقام و منزلت منبر و خطابه بر مظلومیت حضرت سیدالشهدا امام حسین علیه‌السلام بسیار عظیم است، اى کاش منبرى امام حسین علیه‌السلام بودم!
اگر همه تلاش من، یک منبر امام حسین علیه‌السلام حساب شود سعادت اخروى را تضمین مى‌کند.
مقام آنان که در راه نشر مظلومیت اهل‌بیت علیهم‌السلام در منبر حسینى تلاش مى‌کنند، بسیار والاست و فردا مایه حسرت دیگران خواهد شد.

8. گریه و پاداش بهشت:
گریه، عرض ادب به ساحت مقدس اهل‌بیت علیهم‌السلام است و ثواب این اشک‌ها براى روزى که «لاینفع مال ولابنون» ذخیره مى‌شود.
گریه در مصائب اهل‌بیت علیهم‌السلام، حلال مشکلات است و علاوه بر تأثیر دنیوى ذخیره‌اى براى آخرت است.
اگر کسى با معرفت به عظمت مصایب اهل‌بیت علیهم‌السلام اشک بریزد، از بهشتیان است.

9. گریه و راه نجات از شر شیطان:
انسان در طول زندگى همواره لغزش دارد و ممکن است اشتباه هم بکند چون‌که شیطان در کمین است، لذا باید از شر شیطان به درگاه اهل‌بیت علیهم‌السلام پناه برد.
یکى از راه‌هاى نجات از شر شیطان، گریه بر مصایب اهل‌بیت علیهم‌السلام و کمک خواستن از آن‌هاست.
چشمى که بر مظلومیت اهل بیت علیهم‌السلام گریه کند، در آخرت گریان محشور نخواهد شد.

10. مداومت به زیارت عاشورا:
زیارت عاشورا پلى است به سوى استجابت دعا و ارتباط معنوى با پروردگار متعال؛ و براى برائت جستن از اعداء اهل‌بیت علیهم‌السلام این زیارت مجرب است.
بر آن مداومت کنید و بدانید بسیارى از علمایى که به درجات رفیع رسیدند به جهت مداومت بر خواندن زیارت عاشورا و توسل به اهل‌بیت علیهم‌السلام بوده است.

11. فضیلت احیاى فاطمیه:
فرزندم! بگذار پاهایم بسوزد. براى مصیبت حضرت فاطمه زهرا علیهما‌السلام هر کارى بکنم، کم است.
مگر این دخت رسول خدا صلى‌اللّه‌علیه‌وآله چه گناهى داشت که این همه ظلم در حق او مرتکب شدند؟!
پسرم! مگر مصیبت حضرت سلام‌اللّه‌علیها کم بود؟ ما در مصیبت بى‌بى دو عالم هر کارى کنیم، کم کرده‌ایم.
مى‌‌خواهم هر آنچه در توان دارم در راه حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام تلاش نمایم تا در قیامت، حسرت آن را نخورم.

12. اهمیت احیاى شعائر مذهبى:
کسى به خاطر امام حسین علیه‌السلام مؤاخذه نمى‌شود. حفظ شعائر سیدالشهدا و اهل‌بیت علیهم‌السلام مصداق بارز «من یعظم شعائر اللّه فانها من تقوى القلوب» است و حقانیت تشیع موقوف بر واقعه کربلا است.
امام حسین علیه‌السلام هر چه داشت در راه خدا فدا نمود، شما هم تا آنجا که مى‌توانید مجالس و دسته عزادارى را با شکوه برگزار کنید.

13. جوانان و توسل به اهل‌بیت علیهم‌السلام:
بدانید که جوانى سرمایه‌اى بزرگ، اما زودگذر است که قابل برگشت نمى‌باشد؛ بنابراین از افرادى که معاشرت با آنان عمر انسان را هدر مى‌دهد بپرهیزید و در انجام وظایف شرعى و تحصیل کمالات کوشا باشید و با یاد خدا، عنایت به حساب قیامت و توجه و توسل به ائمه اطهار علیهم‌السلام، سعادت دنیا و آخرت خود را تضمین کنید.

14. وظایف شیعیان جهان در ترویج مکتب تشیع:
شیعیان محترم در سرتاسر جهان باید به گونه‌اى رفتار کنند که سایر مردم، با مشاهده آن‌ها به مذهب بر حق تشیع، رغبت کنند.
هر کس نسبت به قدرت خود وظیفه دارد براى مذهب تشیع تبلیغ کند و کم‌ترین کارى که از عهده یک مؤمن بر مى‌آید، آن است که مواظب رفتار و اعمال خود باشد و کارى نکند که دیگران به واسطه رفتار و اعمال او از مذهب روى بگردانند.

آیةاللّه‌العظمى میرزا جواد تبریزى قدس‌سره
منبع: اسک دین

کلمات کلیدی :

امام صادق (ع) به معلی بن خنیس که در روز نوروز خدمت ایشان رسید- آیا می‌دانی امروز چه روزی است؟
معلی گوید: عرض کردم: فدایت شوم، این نوروزی است که ایرانیان آن را گرامی می‌دارند و در آن به یکدیگر هدیه می‌دهند.
امام صادق (ع) فرمود: سوگند به آن خانه‌ی کهن که در مکه است، این روز یک ریشه‌ی کهن دارد که من برایت توضیح می‌دهم تا آن را بدانی...

ای معلّی! روز نوروز، همان روزی است که خداوند در آن از بندگان پیمان گرفت تا او را بپرستند و چیزی را شریک او قرار ندهند و به فرستادگان و حجت‌های او و به امامان علیهم السلام ایمان بیاورند. نوروز نخستین روزی است که خورشید در آن طلوع کرد... هیچ نوروزی نیست مگر این که ما در آن روز منتظر فرج هستیم؛ زیرا نوروز از روزهای ما و شیعیان ماست. ایرانیان آن را حفظ کردند و شما آن را از دست نهادید... نوروز نخستین روز از سال ایرانیان است. آنان در حالی که تعداشان سی هزار نفر بود زنده ماندند و زندگی کردند و ریختن آب در نوروز سنت شد... (1)

در عید نوروز هدیه‌ای خدمت امیرالمؤمنین (ع) آوردند. حضرت پرسید: این چیست؟
عرض کردند:‌ای امیرالمؤمنین! امروز نوروز است.
امام (ع) فرمود: هر روزمان را نوروز کنید. (2)
امام علی (ع) فرمودند: نوروز ما، هر روز است. (3)

(1) - میزان الحکمه/ ج 9/ ح 14609/ ص 4203 به نقل از بحارالانوار/ ج 59/ ص 92/ح 1؛ متدرک الوسائل/ ج 6/ ص 3522.
(2) - من لا یحضر الفقیه / ج 3/ ص 300؛ میزان الحکمه/ ج 9/ ح 1461/ ص 4203.
(3) - میزان الحکمه/ ج 9/ ح 14612/ ص 4203.

کلمات کلیدی :

چه لباس‌هایی بپوشیم؟
 
روایت داریم که پیامبر (ص) فرمودند: نیکوترین جامه‌ای که با آن خدای عزوجل را در گورهایتان و در مساجدتان دیدار می‌کنید، جامه‌ی سفید است. (1)

امام صادق (ع) فرموده‌اند: کتان از لباس‌های پیامبران است و گوشت را می‌رویاند. (2)

پیامبر خدا (ص) از دو شهرت نهی فرمود: شهرت در نازکی و ضخامت لباس، نرمی و زبریِ آن و بلندی و کوتاهی آن. بلکه باید حد وسط میان این خصوصیات را رعایت کرد. (3)

امام صادق (ع) فرموده‌اند: دارایی‌ها از آنِ خداست و آن‌ها را نزد انسان به امانت می‌سپارد و به انسان‌ها اجازه داده است که با میانه‌روی، بخورند و با میانه روی، بپوشند. (4)

پیامبر خدا (ص) فرموده‌اند: پوشیدن حریر و طلا برای مردان امتم حرام و برای زنانشان حلال گشته است. (5) پیامبر خدا (ص) فرموده‌اند:‌ای اباذر! لباس زبر بپوش و جامه درشت و ضخیم بر تن کن، تا فخر و غرور به وجود تو راه نیابد. (6) پیامبر خدا (ص) فرموده‌اند: هر کس لباسی به تن نمود باید پاکیزه بدارد. (7)

پیامبر خدا (ص) فرموده‌اند:‌ای عایشه! این دو لباس را بشوی؛ مگر نمی‌دانی که لباس تسبیح خدا می‌گوید و هرگاه کثیف بشود از تسبیح باز می‌ایستد. (8)

پیامبر خدا (ص) فرموده‌اند: چهره گشوده و با عمامه به مسجدها در آیید؛ زیرا عمامه‌ها، تاج‌های مسلماناتن است. (9)

(1) - الترغیب و الترهیب/ 3/88/3، میزان الحکمه / ج 11/ ح 18062/ ص 5285.
(2) -کافی/ ج 6/ 449/1.
(3) - کنزالعمال/ 41172.
(4) - البحار/ ج 79/ ص 312.
(5) - کنزالعمال/ 41210.
(6) - امالی طوسی/ 539/ 1162، میزان الحکمه/ ج 11.
(7) - الکافی/ 6/441/3؛ بهشت اخلاق/ج 2 /ص 723.
(8) - کنزالعمال/ 26009؛ بهشت اخلاق/ ج 2/ ص 723.
(9) - کنزالعمال/ 41143؛ میزان الحکمه/ ج 11/ ح 18098/ ص 5293.

کلمات کلیدی :